تو ای بال و پر من رفیق سفر من

می میرم اگه سایه ت نباشه رو سر من

تویی خود خود عشق که بی تو نفسم نیست

کجا تو خونه داری که هر جا می رسم نیست

اهل کدوم دیاری کجا تو خونه داری

که قبله گاهم اونجاست هر جا که پا می ذاری

اهل کدوم دیاری گل کدوم بهاری

که حتی فصل پاییز باغ ترانه داری

ای دلبرم ای دلبر ای از همه عزیزتر

ای تو مرا همه کس داشتن تو مرا بس

تو دوره ی شبابم تو اومدی به خوابم

گفتی نیاز من باش ترانه ساز من باش

یه روزی راستی راستی همون شدم که خواستی

شدی تو سر نوشتم برای تو نوشتم

خسته ی دین و دنیا ملحد و بت پرستم

تویی تو مذهب من من تو رو می پرستم

ای دلبرم ای دلبر ای از همه عزیزتر

ای تو مرا همه کس داشتن تو مرا بس